هدف اصلی رویکرد مدیریت اجتماع محور، درگیر کردن نیروهای بومی و محلی در فرآیندهای برنامه‌ریزی، سیاست‌گذاری، هماهنگی، کنترل و سازماندهی مدیریت با هدایت دولت است.
به گزارش پایگاه‌خبری‌جاجرم، رویکرد مدیریت اجتماع محور در کاهش آسیب‌های اجتماعی و افزایش ظرفیت‌ها، رویکردی است که ادبیات خاص خود را به همراه دارد، مدیریت اجتماع محور محلی بر ظرفیت سازی، نهادسازی و در واقع بر نوعی افزایش سرمایهٔ اجتماعی در جوامع محلی تأکید دارد.
افزایش سرمایه اجتماعی (درون و برون گروهی) یکی از ارکان اساسی در توانمندسازی اجتماعی جوامع محلی بوده که با تقویت این سرمایه در کنار سرمایه‌های طبیعی، مالی، فیزیکی_زیرساختی و انسانی، توسعهٔ پایدار انسانی محقق می‌شود.
هدف اصلی رویکرد مدیریت اجتماع محور، درگیر کردن نیروهای بومی و محلی در فرآیندهای برنامه‌ریزی، سیاست‌گذاری، هماهنگی، کنترل و سازماندهی مدیریت با هدایت دولت است. بنابراین، موضوع مهمی که در این رویکرد برآن پافشاری می‌شود، تأکید بر جلب مشارکت افراد و توجه به شبکه‌های رسمی و غیررسمی است.
از آنجا که سرمایه اجتماعی و طرد اجتماعی دو روی یک سکه هستند، می‌توان استدلال کرد افزایش مشارکت مردمی با عنوان رویکرد مدیریت اجتماع محور و در واقع، افزایش سرمایهٔ اجتماعی، منجر به کاهش طرد اجتماعی خواهد شد.
طرد اجتماعی فرآیندی است که طی آن افراد یا گروه‌ها به طور کامل یا جزئی از شبکه‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه جدا می‌شوند.
براساس نظریهٔ طرد اجتماعی، سرمایهٔ اجتماعی برون گروهی به دلیل ایجاد انگیزهٔ شرکت در فعالیت‌های مشارکتی عاملی مؤثر بر کاهش طرد اجتماعی در جوامع است.
دو مؤلفهٔ اثرگذار بر میزان سرمایه اجتماعی اعتماد و مشارکت است که اعتماد یکی از عناصر مهم و حیاتی در امر مشارکت بوده و به عنوان تسهیل کننده فضای رفتار جمعی و ایجاد کننده فضای اجتماعی مبتنی بر مشارکت تلقی می‌شود.
مشارکت به آن دسته از فعالیت‌های ارادی دلالت دارد که از طریق آنها اعضای یک جامعه در امور محله، شهر و روستا شرکت کرده و با صورت مستقیم یا غیر مستقیم در شکل دادن حیات اجتماعی مشارکت دارند و حاصل آن تسهیل در شنیدن صدای دیگران، احساس مالکیت کردن، نیرومند ساختن ناتوانان، درهم شکستن فرهنگ سکوت و از میان بردن حاشیه نشینی و کاهش انزوای اجتماعی خواهد بود.
بنابراین، رویکرد اجتماع محور و لزوم جلب مشارکت مردمی و توانمندسازی آنها در راستای ایجاد ظرفیت تصمیم‌گیری در زمینهٔ مسائل و سیاست گذاری‌های مربوط به منطقه خود، افزایش سرمایه اجتماعی، کاهش طردهای اجتماعی و به دنبال آن توسعه پایدار محلی را به همراه دارد.
انتهای خبر/م