امام خمینی شخصیتی تاریخی و بدون تکرار است که در طول سالیان متمادی در قلب های انسان های پاک سیرت نفوذ کرده و از آنان انسان هایی شجاع، مقتدر و آماده شهادت ساخته است.
به گزارش عصر اترک از اسفراین، امام خمینی شخصیت تاریخی و بدون تکرار است که توانست، با فطرت الهی و پاک توده مردم ارتباط برقرار کند، و نه از راه فعالیتهای نظامی، بلکه از راه نفوذ در قلب، و باتکیهبر منطق، و مبنای دعوت پیامبرگونه، تحولی ژرف و عمیق به وجود آورد.
امام خمینی رحمتالله علیه در جایی میفرمایند: در آن وقتی که مردم مشغول به انقلاب بودند، یک تحول روحی پیدا شده بود برای همه قشرها.
ایشان معتقد بودند تحولی که در انقلاب ۵۷ در مردم ایران به وجود آمد نتیجه و دنباله یک انقلاب بود که قبلترها در باطن و روح مردم به وجود آمده بود و از منیت فردی به یک من دیگر تغییریافته بود که در کنار یکدیگر، دگرگونی و انقلاب یکپارچه را به وجود آوردند.
تحول به وجود آمده در باطن مردم، برخاست از رابطههای متفاوتی بود که مردم با اسلام داشتند و تذکرات امام خمینی (ره) باعث شد فهم تازهای از اسلام به وجود بیاید، و زندگی و جامعه و حکومتی نو را مردم طلب کنند.
تعاریف عارفانه و انقلابی که امام خمینی از اسلام برای توده مردم داشتند کمتر کسی بود که نخواهد به این خیل عظیم بپیوندد و سهمی در هر چند کوچک در شکلگیری انقلاب نداشته باشد.
اگر نبود این تحول در قلبها و روح انسانها چطور میشود در آن گرمای طاقتفرسای نیمه خرداد ۶۸ زن و مرد و پیر و جوان از همه جای این مملکت فقط برای اینکه شاید لحظهای همراهی کنند، پیشواییشان، را به طور زنجیروار در مسیری که انتهای آن پیدا نبود حاضر شوند.
پیرزنی که از راه دور آمده بود، چادر رنگی به کمربسته، بلندبلند فریاد میزد چهار جوان داشتم فدای این نظام کردم اگر باز هم پسری داشتم خودم آمادهاش میکردم. این چه تفکری بود که در مردم به وجود آمده بود که حتی حاضر بودند از عزیزترینهایشان بگذرند، برای چه؟
میتوان اینطور گفت که خواست و اراده مردم و هدایت و رهنمود امام خمینی، یک تحول درونی، باعث شد که خداوند تبارکوتعالی نیز با مددهای غیبی، پیروزی را برای امت و ملت اسلامی رقم بزند، و دلهای پاک و آماده را به سمت خود حرکت داده، تا جایی که ترک دنیا کنند، و فداکاری و شهادت را برای خود و خانوادهشان از اولویتهای زندگی قرار دهند، و این گونه ببخشند فرزندانی را که با خونجگر به عرصه رسانده بودند.
در برداشتِ اجتماعیِ امام خمینی و حضرت آیتالله خامنهای، تحوّل در عرصههای ساختاری یا رفتاری، محدود نمیماند، بلکه مهمترین و بنیادیترین عرصهٔ تحوّل، تحوّلِ باطنی است که چنانچه بر مدار و مسیرِ حقایق و معارفِ قدسی صورت گیرد، تحوّلِ معنوی خوانده میشود.
انقلابِ اسلامی بیش از هر چیز، انقلابی بود که ریشه در تحوّلِ معنویِ نیروهای انقلابی داشت و همین نوع تحوّل، انقلابِ اجتماعی را به دنبال آورد. مبدأ پدیدآمدنِ این تحوّل، شخصِ امام خمینی بود؛ تذکّرِ رسولانهی ایشان نسبت به تودههای مردمِ مسلمانِ ایران، موجب بیدارشدنِ فطرتِ الهیِ آنها شد و آنها را بهسوی انقلابیگری سوق داد و مجذوب و شیدای امام خمینی کرد.
این امر، از عالیترین و برجستهترین وجوهِ تمایزِ انقلابِ اسلامی نسبت به انقلابهای دیگر است و اگر از دست برود، هویّتِ اساسیِ انقلاب، از دست خواهد رفت. برخورداریِ انقلابِ اسلامی از چنین لایهای، موجب میشود که آن را انقلابی از سنخ و صنفِ انقلابِ رسولِ اعظم بدانیم؛ همچنان باید امام خمینی را نیز مردی الهی و قدسی همانندِ ایشان بدانیم که با تمسّک به آن حضرت، پردهٔ تاریک و طاغوتیِ تجدُّد را کنار زد و عهدِ تاریخیِ تازهای را پدید آورد.
سکینه رضا زاده
انتهای پیام/