بیش از سه دهه از ارتحال ملکوتی مردی که نه تنها ایران را بلکه جهانی را به گفته کارشناسان بین الملی تغییر داد، می گذرد.
به گزارش خبرنگار عصراترک از جاجرم، این عارف دینی مردی بود که دلبسته دنیا و متعلقاتش نبود و قبل و بعد رسیدن به عنوان امام و رهبر کشور جمهوری اسلامی ایران هیچ تغییری در زندگانیش پدیدار نشد و ساده زیستیاش زبانزد خاص و عام بود به طوری که دنیا پرستان از سادهزیستی این مرد فقید شگفتزده بودند.
او در عین عطوفت و مهربانی با مردم و قشر محروم جامعه با دشمنان قرآن و اسلام به شدت برخورد میکرد که نمونه تاریخی آن صدور حکم امام خمینی مبنی بر ارتداد سلمان رشدی است.
امام خمینی با حکم شجاعانه خود علاوه بر نشان دادن قدرت مرجعیت و آمادگی و هوشمندی تاریخی آنان، امواج ناشی از خشم و اعتراض جهان اسلام علیه این اقدام موهن را سازماندهی و با روشن ساختن تکلیف فقهی و ابعاد این ماجرای خطرناک به همگان فهماند که در دفاع از ارزشهای اسلامی،درمقابل هر گونه اهانت به اسلام و ساحت پیامبر (ص) و اهل بیت(ع) استوار ایستاده است.
یکی از خصلتهای امام در سیرت و زندگی، حقپذیری ایشان است که باید الگوی همگان قرار گیرد، حضرت امام در یکی از سخنانش فرمود: اگر من یک پایم را کنار گذاشتم، کج گذاشتم، ملت موظف است که بگویند پایت را کج گذاشتی، خودت را حفظ کن... همه باید مراعات این مسائل را بکنند.
امام در پاسخ به خبر نگار مجله تایم که پرسیده بود: «آیا هرگز در مورد چیزی اشتباه کردهاید؟» فرمودند: فقط محمد رسول الله و دیگر پیامبران و ائمه اشتباه نمیکردند، هر کس دیگری اشتباه میکند.
خداوند هر کس را دوست داشته باشد، به او شرح صدر عنایت می کند. این صفت مهم در وجود امام خمینی(س) نهفته بود و ایشان اسطوره و نمونه بارز این صفت زیبا بود. این صفت در زندگی امام، بسیار برجستگی داشت تا جایی که در مقابل پیشامدهای ناگواری؛ چون: پانزده خرداد، تبعید، شهادت فرزندشان آقا مصطفی، قضیه گروهکها، توطئهها و حوادث سال شصت، هشت سال دفاع مقدس و... با سینه سترگ استقامت کرد و کمترین اضطراب و دلهرهای از خود بروز نداد. یکی از یاران امام می گوید: «وقتی حاج آقا مصطفی شهید شد، امام مثل کوه ایستادگی کرد و ما ندیدیم، یک بار حتی اخم کند. فقط فرمود: إِنّا للَّهِِ وَإِنّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ، امید داشتم که مصطفی به درد جامعه بخورد.
از بارزترین خصلتهای پسندیده روحی و معنوی امام، اطمینان و آرامش خاطر بود، آنهایی که ایشان را درک کردهاند به این حقیقت اعتراف نمودهاند که امام در تمام فراز و نشیب ها، حتی یک لحظه دچار اضطراب نشد.
یکی از نویسندگان مسیحی هنگام مراجعت از ایران میگوید: امام خمینی یک طوفان بود، با این همه در نهاد این طوفان یک سکون و آرامش مطلق وجود داشت. در درون او یک حقیقت ساکن و غیر قابل حرکت وجود داشت، ولی همین بیحرکتی باعث حرکت کل یک کشور شد... لااقل از دیدگاه من، «خمینی» مسیح معاصر ما بود.
با مروری اجمالی بر سیره نظری و عملی امام میتوان به این حقیقت پی برد.
۱. امام در سال ۱۳۴۳ ، پس از آزادی از زندان، در مسجد اعظم فرمودند: والله من به عمرم، نترسیدم. آن شبی هم که آنها مرا میبردند، آنها میترسیدند، من آنها را دلداری میدادم.
این ادعای بزرگی است که در عمل بارها به اثبات رسیده است. ایشان کسی نبود که اهل گزافه گویی باشد، آن هم درباره خودش و با تأکید و با ذکر قسم جلاله.
۲. با این که امام در ماههای اول زندگی از نعمت پدر و در شانزده سالگی از نعمت مادر بزرگوارشان محروم شدند، اما هیچ یک از این رنجها و سوگها نه تنها در روح بزرگ حضرت امام اثر منفی نگذاشت؛ بلکه او را انسانی کار آزموده و ورزیده با روحی مستقل و استوار بار آورد.
۳. روح پرتوان و باصلابت امام ذرهای به یأس و سستی نگرایید و در کوران شداید و طوفان حوادث، پناهگاه امن و مطمئن برای دولت مردان و یاران انقلاب بود. آن روزی که به زندان میرفت، با روزی که میلیونها نفر جان خود را تقدیم راهش میکردند، در قدرت و صلابت، هیچ تغییری نکرد. نه از تنهایی، هراسی به دل راه داد و نه از آن جمعیت استقبال کننده، مغرور گشت.
سخن بزرگان در مورد امام خمینی:
در مورد سیره زندگانی امام خمینی مطلب بسیار است و نمیتوان در چند خط آن را نوشت. لذا برای شناخت بهتر از این اسطوره قرن به بخشی از فراوان اظهارات و اعترافات بزرگان عالم دین و سیاست و فلسفه پیرامون اقتدار، شوکت، شکست ناپذیری، تئوری پردازی و تاثیرگذاری این رجل بزرگ الهی و انقلابی بی بدیل میپردازیم:
مقام معظم رهبری پیرامون شخصیت بی نظیر روح الله (ه) چنین میگویند: " امام خمینی شخصیتی آن چنان بزرگ بود که در میان بزرگان و رهبران جهان و تاریخ، به جز انبیاء و اولیای معصومین (ع) به دشواری میتوان کسی را با این ابعاد و این خصوصیات تصور کرد."
مرحوم آیت الله گلپایگانی: " امام خمینی با مجاهدت بزرگ و فداکاریها در رهبریهای قاطع خود اسلام را در عالم اسلام زنده کرد و ندای تکبیر و توحید را به گوش جهانیان رساند و مجدد عظمت مسلمانان را به آنها باز گردانید و فریاد کوبندهاش دلهای مستکبران ابرقدرت را به لرزه درآورد."
مرحوم آیت الله مرعشی نجفی: " امام خمینی (ره) با ستیز و پیکار بیامان با دشمنان اسلام تمامی معادلات سیاسی آنان را در هم شکست و بر بزرگترین قدرتهای استعماری جهان پیروز شد.
آیت الله شهید سید محمد باقر صدر: " در میان پیروان پیامبر اکرم (ص) طی چهارده قرن که از تاریخ اسلام گذشته است کمتر کسی را میتوان پیدا کرد که تاثیر جامعی چون ایشان ( اما خمینی) از خود بر جای گذاشته باشد."
شهید مطهری: " مردی که روزها این اعلامیههای آتشین را می داد، سحر ها حداقل یک ساعت با خدای خویش راز و نیاز میکرد و آن چنان اشکهایی میریخت که باورش مشکل است. این مرد درست نمونه علی (ع) بود."
میشل فوکو جامعه شناس معروف و بزرگ فرانسوی: " نقطه همبستگی مردم ایران در جایی بیرون از این سازمانها و بیرون از هر گونه مذاکره احتمالی است. این نقطه در آیت الله خمینی در سر باز زدن انعطاف ناپذیر او و در عشقی است که هر کس در دل خود نسبت به او میپرورد. شنیدن این حرف از دهان یک خلبان بوئینگ برایم عجیب بود که از جانب همکارانش میگفت: گرانبها ترین ثروتی که ایران از قرنها پیش تاکنون داشته در فرانسه پیش شماست خوب نگه داریش کنید."
کشیش یونانی موستاکیس: " آیت الله خمینی دست خدا بر روی زمین بود."
محمد حسنین هیکل نویسنده و روزنامه نگار معروف مصر و جهان عرب: " آیت الله خمینی هدیه آسمانی و ملکوتی برای خاکیان بود."
نلسون ماندلا: " امام خمینی ، رهبر منحصر به فردی بود."
میخائیل گورباچف: " آیت الله خمینی توانست اثر بزرگی در تاریخ جهان بر جای بگذارد. "
مفسر فانیشنال تایمز: " آیت الله خمینی رهبر ۷۹ ساله ایران را نمیشود با زیر فشار گذاشتن تضعیف کرد و نمیشود او را به تغییر و تبدیل وظیفهای که به نظر او از جانب خداوند به وی محول شده است وادار کرد."
هنری کسینجر مشاور رئیس جمهوری آمریکا در دهه ۷۰ میلادی: " هیچ کس نمیتوانست تصمیمات آیت الله خمینی را از پیش حدس بزند. او با معیارهای دیگری غیر از معیارهای شناخته شده در دنیا سخن میگفت و عمل میکرد. گوئی از جای دیگر الهام میگرفت. دشمنی آیت الله خمینی با غرب برگرفته از تعالیم الهی او بود او در دشمنی خود با غرب خلوص نیت داشت."
نویسنده مهدی تقی زاده
انتهای پیام/