مهم‌ترین عامل عقب‌ماندگی کشتی شیروان اقتصاد است

 سرپرست سابق اداره ورزش و جوانان به خبرنگار «عصر اترک» گفت: شهرستان شیروان ۶ سالن کشتی فعال دارد که آن‌ها خانه کشتی برادران زهرایی، سالن ۱۷ شهریور، سالن شهید بهشتی ویژه مربیان، سالن خصوصی شهدا، سالن شهر خانلق و سالن شهر قوشخانه هستند.

 مصطفی مختاری با بیان اینکه در این سالن‌ها هشت مربی فعالیت می‌کنند، ادامه داد: رئیس هیئت‌های ورزشی با پیشنهاد مستقیم رئیس اداره ورزش و جوانان به هیئت متناظر در استان معرفی می‌شود، اما این مسئله از گذشته در هیئت کشتی متفاوت است و اعضاء رئیس را از بین خود انتخاب می‌کنند.

 وی با اشاره به اینکه حدود ۵٠٠ کشتی‌گیر در شهرستان شیروان وجود دارد، اظهار داشت: متأسفانه وضعیت کشتی در سطح استان خوب نیست، چون رئیس هیئت کشتی استان مشخص نشده است، بنابراین در شهرستان شیروان از نظر کارکرد مربی و تعدد ورزشکار به حالت نرمال نزدیک هستیم؛ ولی از نظر قهرمان‌سازی و کیفیت هنوز جای کار دارد.

 مختاری به جنبه‌های مختلف اینکه چرا در رده بزرگسالان در شیروان تیم کشتی وجود ندارد، پرداخت و گفت: نونهالان و نوجوانان ما که به رده بزرگسالی می‌رسند، گاهی به دلایل جسمی، روحی، مالی امکان حضور در مسابقات کشوری را ندارند؛ اما کاری که ما باید انجام دهیم سخت‌افزاری است؛ یعنی مسابقات استانی و خارج استانی جهت آماده‌سازی بگذاریم.

 سرپرست سابق اداره ورزش و جوانان شهرستان شیروان با اشاره به دریافت کارت و دفترچه مربیگری توسط مربیان کشتی در شیروان، اظهار داشت: قطعاً این کار کیفیت آموزش‌ها و تمرین‌ها را بالا خواهد برد.

 مختاری مهم‌ترین عامل عقب‌ماندگی کشتی را اقتصاد دانست و تصریح کرد: در گذشته تیم‌های بزرگی همچون والیبال قند شیروان، فوتبال پیروزی شهرداری، کشتی الیاف و اسفنج و... وجود داشتند که هر کدام بهره‌مند از یک صنعت بودند.

 وی ادامه داد: ورزش و ورزشکاری که اسپانسر نداشته باشد، کشتی‌گیری که صبح‌کار می‌کند و شب تمرین، هزینه خرید لباس، کفش و هزینه‌های اردو را ندارد، مربی‌ای که به‌جای کُچ کردن به دنبال مینی‌بوس اردوست؛ چگونه می‌توان به نتیجه مطلوب رسید.

 مختاری خاطرنشان کرد: اگر اسپانسر داشته باشیم هم اکنون می‌توانیم تیم بزرگسالان را تشکیل دهیم و در دوران کشتی، شیروان فقط یکبار در سال‌های ٨٣-٨۴ با بزرگسالان به لیگ کشوری راه یافته است.

 کشتی شیروان قربانی حاشیه‌ها و بی‌تدبیری

 رئیس اسبق هیئت کشتی شهرستان به خبرنگار «عصر اترک» گفت: اولین‌بار در سال ۱۳۵۶ به‌عنوان سرپرست تیم کشتی اعزامی شهرستان به درگز معرفی شدم و در سال ۱۳۸۳ به مدت ۷ رئیس هیئت کشتی شدم.

 علی‌اکبر بهجتی افزود: در خطه خراسان شمالی از دیرباز ورزش کشتی گزینه اصلی مردم بوده است، همان‌طور که در گنبد ورزش اسب‌سواری، در سیستان و بلوچستان شترسواری و... در شیروان هم فکر و ذهن مردم با کشتی عجین است.

 وی با اشاره به اینکه الان کشتی در شیروان رشته غریبی است، گفت: رشته‌های رزمی مثل ووشو، کونگ‌فو، بوکس و... کشتی را در رده‌های عقب‌تر قرار داده‌اند.

 بهجتی تصریح کرد: کشتی شیروان قربانی حاشیه‌ها و بی‌تدبیری کسانی است که در کشتی دخالت می‌کنند. هر کسی که مسئولیت قبول می‌کند باید وقت بگذارد؛ ولی متأسفانه وقت هم نمی‌گذارند.

 وی ضمن گلایه از نبود سالن برگزاری مسابقات در شهرستان، به مقایسه دو تیپ رئیس هیئت کشتی پرداخت و خاطرنشان کرد: پیشکسوت و جوان فرقی ندارد، هر کس که رئیس هیئت کشتی می‌شود باید کارآمد باشد؛ انسان کارآمد می‌تواند وضعیت کشتی را تغییر دهد.

 رئیس اسبق هیئت کشتی شیروان اظهار کرد: بزرگ‌ترین لطمه به کشتی در زمان کرونا بود، تعطیلی سالن‌ها و دوری کشتی‌گیران از تمرین باعث عقب‌ماندگی شد. در این مسیر برخی از مسئولین هم ازخداخواسته تن به این موضوع دادند.

 بهجتی یادآور شد: به عقیده من کشتی الان به‌خاطر کثرت جمعیت، توانمندی‌ها و... بهتر از سابق است؛ اما دولتمردان هر زمان به کشتی توجه کرده‌اند وضعیت آن بهتر شده و هر زمان توجهی نکرده است وضعیت آن بدتر شده است و در نهایت بنده معتقدم وضعیت کشتی شیروان نه پیشرفت کرده است نه پسرفت.

 پول، لازمه تقویت کشتی شیروان

 یک مربی کشتی هم که سال‌ها در این ورزش عمر خود را سپری کرده، اظهار داشت: سال ۵۶ در سن ۱۶ سالگی ورزش کشتی را شروع کردم، دو مقام دومی جام کارگران کشور دارم و از سال ۶۷ مربیگری را شروع کردم.

 علی‌اکبر کریم‌زاده ادامه داد: من هم عضو تیم الیاف و اسفنج شیروان بودم، آن زمان به ورزش بها داده می‌شد. این تیم سال‌های متمادی قهرمان خراسان بزرگ بود و تمام هزینه‌های کشتی‌گیران، مسابقات و... را کارخانه پرداخت می‌کرد و حتی به‌صورت حق مأموریتی به مسابقات اعزام می‌شدیم؛ ولی الان قهرمان جهانی کشتی می‌بینید که بیکار است.

 وی در خصوص تفاوت مربی‌های قدیمی و مربی‌های امروزی افزود: مربی‌های زمان ما و قبل از ما بیشتر سطح کلاس یا سواد بالایی نداشتند، مربی بوده که در سطح کشوری کار می‌کرده؛ ولی کلام انتقال فنون را نداشت. با همین حال چون با جان‌ودل کار می‌کردند، کشتی‌گیران بزرگی را تربیت کردند؛ اما مربی‌های الان بیشتر دنبال کسب درآمد و دغدغه‌های مالی هستند.

 کریم‌زاده مهم‌ترین عامل بازگشت دوباره دوران اوج کشتی را پول و اعتبار دانست و تصریح کرد: وقتی شما اعتبار و بودجه کافی داشته باشی می‌توانی کشتی‌گیران را در طول سال به مسابقات مختلف ببری و آن‌ها را با سطح کشتی سایر استان‌ها مخصوصاً استان‌های کشتی خیز آشنا کنی؛ اما وقتی اینجا بنده مربی هنوز لنگ مهیاکردن مینی‌بوس هستم.

 این مربی کشتی اهل شیروان خاطرنشان کرد: پس از بودجه، نیاز به ساخت سالن‌های بیشتری در شهر هستیم، سال‌هاست که مسابقات کشتی را در سالن شهید پوررضا برگزار می‌کنیم. سالن شهید حسن رفیق یکی از سالن‌هایی که در هسته مرکزی شهر بود از کشتی گرفته شد و تبدیل به سالن ورزش‌های توپی شد. بیش از ۵۰ سالن در شهرستان داریم که اکثر آن‌ها سالن‌های توپی هستند.

 کریم‌زاده عملکرد هیئت کشتی سابق را بهتر از فعلی دانست و تأکید کرد: ۲۰ شهریور مسابقات جام برادران زهرایی در رده نوجوانان، جوانان و بزرگسالان در شیروان برگزار خواهد شد.

 وی در توصیه‌ای به مربی‌های امروزی گفت: اختلافات و کش مکش‌ها را کنار بگذارید، زیاد به دنبال پول نباشید و در کنار پول به فکر کارآمدی هم باشید.

کشتی شیروان رو به رشد است

 عضو تیم ملی کشتی جمهوری اسلامی ایران که از ۱۰ سالگی کشتی را آغاز کرده است، گفت: در دوره‌های مختلف تیم ملی کشتی گرفته‌ام. مقام اول مسابقات چندجانبه بین‌المللی روز جهانی کودک، مقام اول جوانان کشور، مقام اول مسابقات چندجانبه بین‌المللی ارمنستان، مقام سوم مسابقات جایزه بزرگ فرانسه و... را در کارنامه دارم.

 محمد مکتب‌دار افزود: استعدادهای کشتی در همه‌جا وجود دارد، اما این استعدادها از دل مسابقه‌ها بیرون می‌آید. کشتی‌گیر با خوردن برنج و گوشت قهرمان نمی‌شود، بلکه با تمرین و مسابقات است که به این عناوین دست می‌یابد. بنده روزانه ۶ ساعت تمرین می‌کردم.

 عضو سابق تیم ملی کشتی ایران ادامه داد: کشتی عشق است هر کس در این ورزش مسئولیت می‌گیرد باید بدود؛ اما در اصل قضیه معتقدم باید از جوانان در مسئولیت‌ها استفاده شود.

 مکتب‌دار با اشاره به این که کشتی شیروان روبه‌رشد است، تأکید کرد: خیلی از کشتی‌گیران ما در سطح و اندازه کشوری کشتی می‌گیرند فقط باید به آن‌ها رسیدگی شود. کار باید اصولی از پایه شکل بگیرد، فکر کنم در چند سال آینده وضعیت بهتر شود.

 وی گفت: وضعیت اقتصادی و بحث مالی خیلی در عملکرد کشتی‌گیران تأثیر دارد، وقتی درآمد مالی نباشد انگیزه‌ای هم نیست. کشتی‌گیران ما بعضاً درآمد کافی برای یک زندگی متوسط به بالا را ندارند، چطور می‌توان انتظار داشت به فکر خوراک و تغذیه حرفه‌ای باشند.

 مکتب‌دار ادامه داد: کشتی‌گیران روس و آمریکا تا ۳۵ سالگی در میادین حضور دارند و مقام هم می‌آورند؛ چون دغدغه مالی ندارند؛ ولی اینجا بنده با تمام تعلقاتم به ورزش باید آن را کم‌رنگ کنم و برای معیشت زندگی و مغازه وقت بیشتری بگذارم.

 برنامه‌ریزی برای ارتقای جایگاه کشتی در شیروان

 قهرمان سابق کشتی که حالا خودش رئیس اداره ورزش و جوانان شده، ادامه داد: برای ارتقای جایگاه ورزش کشتی برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلند مدتی خواهیم داشت.

 علی خالق‌زاده خاطرنشان کرد: حمایت‌های مادی، معنوی، پشتیبانی و تشکیل هیئت‌رئیسه هیئت‌های ورزشی که بسیار مهم و شامل افراد سرشناس است، در دستور کار قرار خواهیم داد و همچنین برگزاری مسابقات دوستانه به‌صورت فصلی بایستی طرح‌ریزی شود.

 وی در پایان به پیگیری و برگزاری رده‌های بازآموزی برای مربیان، داوران و... تأکید کرد.

 نتیجه‌گیری: ورزش کشتی که سابقه دیرینه در شیروان دارد این روزها به گفته پیش‌کسوتان این عرصه حال‌وروز خوبی ندارد؛ اما ورزشکاران این رشته اعتقاد دارند که باتوجه‌به وجود استعدادهای فراوان در این رشته ورزشی در این شهرستان، آینده درخشانی می‌تواند در انتظار این رشته باشد؛ اما لازمه آن عزم جدی مسئولان برای حمایت مالی است.

 تهیه و تنظیم گزارش: احسان حق‌بین

 انتهای خبر/