فرشی که آوازه جهانیش گردشگران را به دویدوخ کشاند|عصر اترک

به گزارش عصراترک، روستایی ترکمن‌نشین در صفرترین نقطه مرزی میان خراسان شمالی و کشور ترکمنستان با مردمانی که از سالیان دور هنری را آغاز کرده و رمز و رازهای هنر دست خود را از نسلی به نسل دیگر انتقال داده‌اند.

دیگر کمتر کسی را در ایران می‌توان سراغ داشت که نام روستای دویدوخ یا همان دویدوق را نشنیده باشد. یا بهتر بگوییم دیگر کسی نیست که آرزو نکند یک بار به این روستای زیبا بیاید.

آنقدر وصف این روستای منحصر به فرد، دهان به دهان چرخیده است که این روستا حالا در طول سال میزبان گردشگران داخلی و خارجی است.

اهالی روستای دویدوخ هر روز و یا هر هفته پذیرای گردشگران هستند، لیدرهای گردشگری هم ماهی یک بار تور به این روستا می آورند و یک برنامه خوب برای دیدن این روستا و مهمتر هنر این روستا یعنی فرش دورو می چینند.

دویدوخ را بخاطر فرش دوروی بی نظیرش می‌شناسند، گردشگران وقتی وارد این روستا می‌شوند با انبوهی از فرش‌های بافته شده در خانه صنایع‌دستی ایجاد شده در این روستا مواجه می‌شوند.

مهمتر قالی‌های در حال بافت به دست بانوان هنرمند این روستاست که سئوالات ایجاد شده در ذهن افرادی که می‌خواهند بدانند، فرش دورو چطور بافته می‌شود را به عینه پاسخ می‌دهد.

آوازه فرش دوروی دویدوخ حالا به حدی رسیده که بافندگان در منزل مشغول به انجام هنرصنعت خود هستند و علاقمندان به روستا می‌آیند تا هنر دست آنان را بینند .

دویدوخ همچنین روستایی ثبت شده با بافت قدیمی است که خانه‌های این روستا به صورت پلکانی با بافت کاهگل و سنگ است و مانند ماسوله مازندران و اسفیدان بجنورد ساخته شده‌اند.

مردم این روستا ترکمن بوده و دارای ۲۵۰۰ نفر جمعیت است، این روستا در ۷ کیلومتری شهر یکه سعود مرکز جرگلان واقع شده است .