به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «عصراترک»، محمدهادی حیدریان، استاد دانشگاه جاجرم در یادداشتی نوشت: نگاهی گذرا به نام‌ گذاری سال‌ها توسط رهبر معظم انقلاب حضرت امام خامنه‌ای نشان می‌دهد از سال ۱۳۸۷ به نوعی مباحث اقتصادی در اولویت قرار گرفت و عمده سال‌ها در موضوع اقتصاد نام‌گذاری شد.

 اگر بخواهیم این نام‌گذاری‌ها را در کنار سایر بیانات معظم‌له حول یک کلمه کلیدی ساماندهی کنیم، بدون شک آن کلمه «تولید» است. تا حدی که به‌طور مستقیم، ۱۰ سال عین کلمه «تولید» تکرار شده و مورد تأکید قرار گرفته است. مهم‌ترین نکات و جمع‌بندی این موارد در قسمتی از پیام نوروزی سال ۱۴۰۴ عینیت یافت، یکی از مسائل مهمّ اقتصاد در کشور سرمایه‌گذاری‌های تولیدی است.

سرمایه‌گذاری در تولید، با ایجاد ارزش افزوده، افزایش اشتغال و کاهش وابستگی به واردات، زمینه را برای رشد اقتصادی درون‌زا فراهم می‌کند. این شعار همچنین پاسخی به مشکلات ناشی از فعالیت‌های غیرمولد در بازارهای طلا، ارز و غیره است که موجب انحراف منابع مالی از مسیر پیشرفت اقتصادی شده‌اند.

بدیهی است، اولین و مهم‌ترین گام در راستای تحقق عینی شعار سرمایه‌گذاری برای تولید، بازسازی اعتماد عمومی به سیاست‌های اقتصادی و چشم‌انداز پیش روی کشور است. اعتماد، همچون اکسیری حیات‌بخش، رگ‌های اقتصاد را از خون تازه پر می‌کند و جان تازه‌ای به کالبد تولید می‌بخشد.

مردمی که به آینده کشور، به ثبات اقتصادی و به سیاست‌های دولت اعتماد داشته باشند، سرمایه‌های خود را با اطمینان خاطر در مسیر تولید به کار می‌گیرند. آن‌ها نه تنها سرمایه‌های مادی،بلکه سرمایه‌های معنوی خود، یعنی دانش، تخصص، خلاقیت و نوآوری خود را نیز به میدان می‌آورند و چرخ‌های تولید را با شتابی فزاینده به حرکت درمی‌آورند.

اگر این اعتماد خدشه‌دار شود، اگر مردم نسبت به آینده کشور دچار تردید و ناامیدی شوند، آنگاه سرمایه‌ها به جای جریان یافتن در رگ‌های تولید، به سمت بازارهای غیرمولد و کاذب سرازیر می‌شوند و اقتصاد کشور را بیش از پیش بیمار می‌کنند. در چنین شرایطی، نه تنها سرمایه‌گذاری‌های جدید شکل نمی‌گیرد، بلکه سرمایه‌های موجود نیز از چرخه تولید خارج می‌شوند و به فعالیت‌های سوداگرانه و مخرب اختصاص می‌یابند.

البته نکته‌ای که قابل ذکر است اینکه سرمایه‌گذاری نباید محدود به پول و منابع مالی باشد، بلکه باید در دانش، مهارت، فناوری و نیروی انسانی انجام شود و لذا زمانی که سرمایه‌گذاری هدفمند و متکی بر علم و نوآوری باشد،مسیر تولید پایدار، اشتغال‌زا و رقابت‌پذیر را فراهم می‌کند. 

بدون تردید تحقق شعار سال مبنی بر «سرمایه‌گذاری برای تولید» یک مسئولیت فراتر از صرفاً یک دستور شعاری است؛ بلکه نیازمند اراده، هم‌افزایی و اقدام مشترک میان تمامی نخبگان، اندیشمندان، دانشگاهیان و نهادهای اجرایی کشور است.