به گزارش اترک نیوز به نقل از پایگاه خبری گرمه، در این یادداشت سعی شده است ضمن معرفی یکی از بازی‌های قدیمی ایران به معایب و مزایای بازی‌های سنتی و بازی‌های کامپیوتری نیز پرداخته شود.

زمان به عقب بر نخواهد گشت اما واقعیت را باید به‌ دور از هرگونه تعصب پذیرفت!

 بازی‌های رایانه‌ای امروز صرف‌نظر از محاسنی که دارد معایبی دارد که بر وضعیت جسمانی و روانی و نیز تحصیلی بچه‌ها تأثیر مستقیمی دارد. امروزه در کلاس‌های درس تعداد دانش‌آموزانی که دچار نقص کم‌توجه‌ی هستند رو به افزایش است و والدین محترم همه‌ی افت تحصیلی‌ها را به مدرسه ارتباط می‌دهند درحالی که چنین نیست.

غیر از پیامدهای فیزیكی كه نشستن‌های طولانی‌مدت پشت رایانه برای كودك و نوجوان خواهد داشت، تبعات روانی گوناگونی نیز در پی دارد.

 با توجه به این‌که اخلاق و تفكر فرد از دوران كودكی شكل می‌گیرد، باید مراقب بود كه در عصر هیجان‌انگیز تكنولوژی، شخصیت كودك ما تحت تأثیر این هیجانات شكل نگیرد. با توجه به اینکه كودكان و نوجوانان به‌ویژه پسران، اشتیاق زیادی به بازی‌های جنگی، خشن و ترسناك دارند، باید هم بر نوع بازی كودك نظارت داشت و هم بر مدت‌زمانی كه باید بازی كند.

كودكی كه در بازی جنگی، دشمنان را پشت سر هم می‌كشد و باكی ندارد و لذت می‌برد از شجاعت ماشینی خود، دوست دارد این لذت و بی‌باکی را به دنیای بیرون از بازی هم بكشاند و اینجاست كه خطر آغاز می‌شود. نوجوانی كه در ماشین‌سواری مجازی، با موس و چند دكمه صفحه‌کلید ویراژ می‌دهد، درختان را می‌شكند، به پیاده‌رو می‌زند، سبقت غیرمجاز می‌گیرد، به هر خودرویی كه بر سر راهش می‌بیند، ضربه‌ای می‌زند و بی‌تفاوت از كنار آن می‌گذرد و به علائم رانندگی هیچ توجهی نمی‌كند، بیرون از بازی هم‌زمانی كه سوار خودرو پدر می‌شود، دوست دارد فرمان را در دست بگیرد، بی‌قانونی كند، در برابر خودروهای دیگر خودنمایی كند و ویراژ دهد تا فقط لذت ببرد.

همه این‌ها خطرهایی هستند كه والدین باید به آنها توجه كامل داشته باشند و سرسری از كنار آن نگذرند وگرنه آسیب‌های گوناگون، هم دامن فرزندانشان را خواهد گرفت و هم خود آنان را دچار مشكلات گوناگون خواهد كرد.

یادش بخیر بازی‌های بچگی؛ بازی‌هایی پر از جنب‌وجوش و هیاهو، بازی‌هایی كه فقط لازم بود تندتر بدوی تا برنده شوی یا این‌كه باید حواست را بیشتر جمع می‌كردی تا بقیه را از دور بازی‌ها بیرون كنی، یادش بخیر...

کمی پیش از این همه‌چیز شکل دیگر داشت؛ حتی بازی‌های کودکان. هوا که رو به گرمی می‌رفت؛ صدای سروصدای بچه‌ها، حیاط خانه و کوچه را پر می‌کرد. بزرگ‌ترها مشغول کار خودشان بودند و بچه‌ها سرگرم بازی‌هایی می‌شدند که سرشار از هیجان و تحرک بود. آنقدر می‌دویدند و جنب‌وجوش داشتند که صورتشان گل می‌انداخت و خیس عرق می‌شدند. شب‌ها هم پیش می‌آمد که از فرط خستگی همانجا کنار سفره شام خوابشان می‌برد.

چوب و چرخ، گردی چنگه بازی یا لاستیک بازی همه نام یک بازی مهیج قدیمی بود که در شهرستان گرمه نیز طرفداران زیادی داشت اما متأسفانه همچون دیگر بازی‌های کودکانه ایرانی، جای خود را به بازی‌های کامپیوتری داد.

طریقه اجرای این بازی نیز به این ترتیب بود که فرد تلاش در هدایت کردن چرخ یا لاستیک کهنه (دوچرخه، ماشین) می‌کرد به صورتی که با تکه‌چوب یا دست چرخ را به حرکت درمی‌آورد و باید تلاش می‌کرد تا چرخ مداوم در حرکت باشد و بر روی زمین نیفتد.

هیچ‌یک از ما بازی‌های دوران کودکی را فراموش نمی‌کنیم. در اصل ما با این بازی‌ها رشد کردیم و بسیاری از درس‌های زندگی را در همین بازی‌ها یاد گرفتیم.

نقش بازی در رشد کودک واقعیتی است که بسیاری از روانشناسان کودک بر آن تأکید دارند. تحقیقات نشان داده است کودک هنگام بازی می‌تواند کشف کند چه کسی است و چه توانایی‌هایی دارد، دنیا چیست و چگونه خود را باید با محیط هماهنگ کند.

بازی می‌تواند به کودک اعتمادبه‌نفس دهد، بازی کردن بچه‌ها راهی است به‌سوی شکل‌گیری شخصیتی سالم و مفید و درنتیجه برای اینکه کودک در آینده، زندگی خوب و بالنده‌ای داشته باشد، فرایند بازی بسیار ضروری است.

اما این بازی‌ها باید به شکوفایی خلاقیت، افزایش توانایی و افزایش روابط اجتماعی کودک کمک کنند و بهترین گزینه برای تحقق این اهداف بهره‌گیری از بازی‌های بومی محلی و قدیمی است.

انتهای پیام/

نویسنده: رجبعلی باقری آموزگار و پژوهشگر شهرستان گرمه