حضور پر وسعت شبکه ی مجازی، فضای گفتمانی راحت و بدون دردسری را برای همگان ایجاد کرده است که هرگز قابل مقایسه با سال ها و دوره های قبل نبوده و نیست!
این که تا روز موعود چگونه از این فضای دموکراتیک بهره ببریم، جای تامل دارد.
اما آن چه در این چند روزه ی ثبت نام مشهود بود، به کار گیری عبارات گاه اغراق آمیز برخی برای معرفی اولیه ی کاندیداها و حضور در محل ثبت نام که ظاهرا چندان نیازی به این کار نبود.
رفتارهای افراطی بعضی افراد هم با عنوان هواداری و دفاع از دواطلبین از جمله آفاتی ست که بنای دیواری کج را می گذارند.
فضای تلگرام، فرصتی ست برای گفتگوهای دوستانه که باید با رعایت همه ی جوانب، از این موهبت استفاده کنیم.
و امیدواریم با توجه به این که هر کلام و وعده ای، هم چون گذشته در خاطره ها خواهد ماند، داوطلبین ارجمند، پیش از تبلیغ و بیان مواضع و اندیشه ی خود، نگاهی به دفترچه ی قوانین شوراها بیندازند که حوزه ی فعالیت هایشان در چه محدوده ای ست و چونان اعضای محترم شورا، وعده ی سرمایه گذاری خارجی را ندهند که حداقل این مصاحبه، تا امروز قابلیت اجرایی نیافته است!
روزهای پیش رو، فرصتی ست برای نشان دادن خود واقعی کاندیداها که با نوشتن مقاله و تحلیل اوضاع شهر و منطقه ی محل سکونت، دیدگاهایشان را با خوانندگان به اشتراک بگذارند تا مورد نقد و بررسی قرار گیرند.
اما از همه ی عزیزان تقاضا داریم، پیش از هر نقد و نظری نسبت به شیوه ی راهبردی مدیریت شهری و استان، نگاهی به کتابچه ی قوانین شوراها و عمدتاً ماده ی ۷۱ و ۲۸ تبصره ی آن بیندازند که بیشتر وظایف اعضای شوراها را، نظارت و ارائه ی طرح و پیشنهاد دیده است!
از جمله نظارت بر حسن اداره و حفظ سرمایه ی شهرداری و نظارت بر ایجاد گورستان و غسالخانه.
شاید لزومی به یادآوری نباشد که زمانه نسبت به چهار سال پیش تغییرات شگرفی به خود دیده است و کاربران فضای مجازی، همه ی رفتارها و گفتارها را رصد می کنند و به قضاوت می نشینند.
چرا که این استدالال دیگر اعتباری ندارد تا با تکفیر فضای مجازی و کاربران آن، خود را از پاسخگویی به افکار عمومی برهانیم!
(احسان حصاری مقدم)
۷ فروردین۹۶