رئیس اداره میراث فرهنگی شهرستان گرمه:
آئینهای یلدایی گرمه ثبت ملی شده است
رئیس اداره میراث فرهنگی شهرستان گرمه گفت: یلدا در گرمه، آئینی فراتر از یک شب است که با شاهنامهخوانی با آوازی ثبتشده در فهرست ملی تا نقل افسانههای سینهبهسینه در کنار موسیقی سنتی برگزار میشود.
وحید محمودی فرد، در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک»، با بیان اینکه شب چله یکی از کهنترین آئینهای ایرانی است، به تشریح آدابورسوم خاص و پرشکوه این شب در گرمه پرداخت.
وی گفت: مراسم شب چله از ایام قدیم در گرمه به شکلی بسیار صمیمی و خانوادگی برگزار میشده است. کوچکترها در خانه پدربزرگها و مادربزرگها جمع میشدند و هر کدام با خوراکیهایی که همراه میآوردند، در پذیرایی مجلس سهیم میشدند.
محمودی فرد گفت: یکی از ارکان اصلی شب چله ، نغمهخوانی، حافظ خوانی و قصهگویی توسط بزرگان فامیل بود که افسانهها و داستانهای اساطیری ایران را برای جمع نقل میکردند و فضایی سرشار از خرد و فرهنگ میآفریدند.
رئیس اداره میراثفرهنگی شهرستان گرمه افزود: اما یک آئین بسیار ویژه و منحصربهفرد در گرمه، مراسم شاهنامهخوانی آن است که خوشبختانه در آثار ملی کشور نیز به ثبت رسیده است.
وی ادامه داد: این مراسم در ایامی غیر از عزاداری محرم و صفر، در مکان نظرگاه امام علی (ع) و با حضور بزرگان شهر برگزار میشده و در شب یلدا نیز شکلی باشکوهتر به خود میگرفته است بطوری که از اقصینقاط شهر و حتی شهرهای همجوار برای شرکت در این مراسم دعوت میشدند و شاهنامهخوانی با آواز و آهنگ خاصی که ویژه این منطقه است، انجام میگرفت.
این کارشناس ادامه داد: در کنار این مراسم عمومی، خانوادهها نیز در خانههای خود دور هم جمع میشدند. نقل افسانههایی که سینهبهسینه نقل شده، گاهی همراه با نواختن موسیقی سنتی، از دیگر بخشهای شاد و خاطرهانگیز این شب بود.
محمودی فرد گفت: همچنین برای تازهعروسها رسم خاصی به نام چلگی داشتیم که بسیار موردتوجه است. در این رسم، خانواده داماد با همراهی بزرگان فامیل، چند روز قبل از یلدا، سینیهایی از شیرینی، میوه، آجیل، طلا، لباس و حتی غذای محلی تهیه کرده و به خانه عروس میبرند. خانواده عروس نیز متقابلاً با گذاشتن هدیهای مانند پارچه در سینی خالی، آن را برای خانواده داماد میفرستادند. این رسم، پیوند خانوادهها را محکمتر میکرد.
وی در خصوص خوراکیهای این شب اظهار کرد: سفره یلدای گرمه، رنگین و متکی بر محصولات بومی از انار و سنجد و برگه زردآلو گرفته تا تخمه آفتابگردان، کدو و چغندرقند و لبوی پخته. سمنو، شیرینیهای محلی و آبنبات کسمک نیز از دیگر تنقلات این شب بودند. اغلب این خوراکیها از باغات و مزارع خود مردم به دست میآمد.
رئیس اداره میراثفرهنگی گرمه در پایان تصریح کرد: آنچه در همه این رسوم مشترک بود، اصل صلهرحم و جمعشدن خانوادهها در کنار یکدیگر بود. نیاکان ما طولانیترین شب سال را که نوید افزایش روشنایی و پیروزی نور بر تاریکی را میداد، بهانهای برای شادی با یکدیگر و تقویت پیوندهای عاطفی و فرهنگی میدانستند و آن را به شکلی پرشکوه جشن میگرفتند.
انتهای خبر/فیروزه
لینک کوتاه خبر
برچسبها
نظر / پاسخ از
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!