حسین اکبری، عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد در گفتگو با خبرنگار عصراترک با اشاره به اینکه بیش از 50 درصد طلاق ها در پنج سال نخست زندگی مشترک و بین 10 تا 15 درصد طلاق ها در سال اول ثبت رسمی شکل می گیرد، گفت: طلاق، پدیده ای نیست که حاصل یک عامل باشد، بلکه ترکیبی از عوامل درگیر با هم آن را رقم می زنند.

دکترای جامعه شناسی در ادامه جامعه پذیری ناقص را یکی از مهم ترین عوامل طلاق در جامعه خواند و ادامه داد: افراد به سن ازدواج می رسند و پیوند بینشان شکل می گیرد، در حالی که بسیاری از مهارت های مورد نیاز برای شروع زندگی مشترک را نیاموخته اند و هیچ آگاهی نسبت به آن ندارند، در نتیجه زندگی آنها خیلی سریع به چالش کشیده می شود و باتوجه به اینکه مهارت های حل مسئله را نیز فرانگرفته اند، طلاق را انتخاب می کنند.

اکبری اضافه کرد: در حال حاضر سبک ازدواج ها تغییر پیدا کرده و شبکه خویشاوندی و حمایتی که در گذشته وجود داشته و مشکلات را مدیریت می کرد، اکنون وجود ندارد و زندگی و روحیه ها به سمت فردگرایانه پیش رفته است.

دکترای جامعه شناسی با بیان اینکه یک سطح از عوامل طلاق زوجین، یک سطح در خانواده و یک سطح در ازدواج است، یادآور شد: بسیاری از ازدواج ها برون خانوادگی شده و شناخت اولیه و لازم وجود ندارد، بنابرین افراد وقتی با هم تفاوت دارند، اختلاف  ایجاد خواهد شد.

وی ادامه داد: در بسیاری از موارد نمی شود تفاوت ها را از بین برد بلکه باید آنها را مدیریت کرد و به این دلیل که افراد توانایی کنترل و مدیریت آن را ندارند، منجر به اختلاف، درگیری، مشاجره در روابط و ایجاد طلاق عاطفی و در نهایت طلاق خواهد شد.

ایجاد ناکامی در افراد به دلیل نرسیدن به ایده آل های پیش از ازدواج

اکبری یکی دیگر از عوامل موثر در افزایش طلاق ها را شرایط مالی و اقتصادی افراد عنوان کرد و گفت: افراد پیش از ازدواج، نسبت به همسر آینده شان یک سری ایده آل هایی را دارند که ممکن است بعد از ازدواج به بسیاری از آنها نرسند و در واقع فاصله بین وضعیت موجود تا وضعیت ایده آل شکافی را ایجاد کرده و باعث حس ناکامی در افراد خواهد شد که نارضایتی افراد از زندگی و همسرشان را به همراه خواهد داشت.

عضو هیئت علمی جامعه شناسی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه هر کدام از این عوامل مطرح شده ممکن است منجر به طلاق شود، گفت: این عوامل در بسیاری از مواقع به تنهایی باعث طلاق نمی شوند، بلکه تعریف افراد از خانواده، زن و مرد و نقش های جنسیتی که وجود دارد، متفاوت شده است و جامعه با یک مجموعه هنجاری و ارزشی جدید به ویژه در متولدین از دهه 70 به بالا مواجه شده اند که مناسب ساختاری های زندگی سنتی نیست.

این کارشناس مسئول با بیان اینکه نقش و تاثیر خانواده ها در اجتماعات کوچک، بیشتر است، گفت: در شهرهای بزرگتر خانواده ها در انتخاب همسر و شیوه زندگی تاثیرگذاری کمتری را دارند، اما براساس مطالعات صورت گرفته دخالت های خانواده ها علاوه بر اینکه می تواند به عنوان محرک اولیه قلمداد شود، می تواند عامل تشدید کننده نیز لحاظ شود.

اکبری استفاده از راهکارهای اجتماعی برای حل آسیب هایی از جمله طلاق را بلند مدت خواند و ادامه داد:  در حوزه آسیب های اجتماعی مطالعات نشان داده است که برای کاهش یک مسئله به 6 تا هفت سال زمان نیاز است.

کلاس های پیش از عقد جهت آمادگی افراد برای ازدواج کافی نیست

این کارشناس مسئول یادآور شد: آماده کردن افراد برای زندگی مشترک قطعا با چند ساعت یا جلسه کلاس و مشاوره پیش از ازدواج مقدور نیست، بلکه باید این پروسه از دوران کودکی در خانواده ها و اجتماع شکل بگیرد، قطعا تعاملات بین والدین در خانواده و مهارت های مسئولیت پذیری اجتماعی، از همان دوران مهد کودک باید آموزش داده شود که شخصیت کودک در حال شکل گیری است.

وی عنوان داشت: بسیاری از موارد شاهد هستیم که به خاطر ساختار سنتی که در جامعه وجود دارد، پدر و مادر از ابراز عشق و محبت در خانواده در دید فرزندانشان خودداری می کنند و کودک یک روحیه سخت، زمخت و رابطه سرد بین پدر و مادر را شاهد است و آن ها را آموزش می بیند، در حالی که باید جهت صمیمی تر کردن محیط های خانوادگی و ورود یک سری عناصر فرهنگی، ابراز علاقه را داشته باشند.

اکبری اظهار داشت: خیانت، فضای مجازی و اعتیاد معلول پدیده هایی هستند که مطرح شدند، زمانی که نظام ارزش هنجاری و راهکارهای حل مسائل تغییر می کند، افراد راحت به سمت اعتیاد و خیانت پیش می روند و بهانه ای برای طلاق و جدایی مطرح می شود.

درصد بالایی از خانواده ها در ایران درگیر طلاق عاطفی شده اند

وی طلاق عاطفی را سردی در روابط بین زوجین عنوان کرد و گفت: تحقیقات نشان داده است که درصد زیادی از خانواده ها در ایران درگیر طلاق عاطفی هستند که متاسفانه یکی از حلقه های نهایی طلاق قانونی محسوب می شود.

دکترای جامعه شناسی یادآور شد: در صورتی که خانواده درگیر طلاق عاطفی باشد، زن و شوهر هیچ توان و جاذبه عاطفی در کنار هم ندارند و تنها به لحاظ فیزیکی در یک منزل هستند، که بسیاری از افراد به واسطه تعلقاتی از جمله فرزندان و فشار های اجتماعی، این سبک زندگی را تحمل می کنند.

اکبری ادامه داد: لازم به ذکر است که براساس مشاهدات آمار طلاق ها ، بسیاری از افراد بعد از گذشت 20 سال از زندگی مشترک بعد از مستقل شدن فرزندانشان نسبت به طلاق اقدام می کنند، اما در حال حاضر بسیاری از زوجین که دارای فرزند هستند در سال های نخست زندگی مشترک طلاق را انتخاب می کنند.

انتهای پیام/ رحمانی